Een gevoelig autobiografisch relaas van een vrouw die als kind is geadopteerd, waarin zij reflecteert op haar verleden en levensvragen rondom adoptie. Emily Kockens en haar broertje zijn halverwege de vorige eeuw vanuit Amerika in een Nederlands adoptiegezin terecht gekomen. In Nederland wordt de adoptie geheim gehouden, maar dat verandert wanneer Emily's biologische moeder zich onverwacht bekendmaakt. Kockens bespreekt in dit boek thema's als verlies van ouders, kinderloosheid, identiteit en de maatschappelijke oordelen over afstandsmoeders. Daarbij onderzoekt ze vragen die adoptiekinderen vaak bezighouden, zoals de impact van het ontmoeten van een biologische ouder en de betekenis van liefde in de context van adoptie. In poëtische stijl geschreven, met veel aandacht voor de innerlijke wereld. Met foto's, illustraties en een kaart in zwart-wit. Met name geschikt voor de meer geoefende lezer. Emily Kocken (1963) is schrijver en beeldend kunstenaar. Eerder schreef ze onder meer ‘Witte vlag’. Ze ontving nominaties voor de Academica Literatuurprijs en de Halewijnprijs.