Al meer dan een dozijn prentenboeken heeft Emily Gravett gemaakt sinds Wolven, haar debuut uit 2005. Dieren vormen een rode draad binnen dat oeuvre. Dat zijn doorgaans realistische dieren (wolven, honden, muizen, meerkatten) maar in Nog een keer! is het hoofdpersonage een draak.
Een kleine, groene draak wil iedere avond voorgelezen worden uit een boek over Fred, een rode draak. Fred wil nooit naar bed. Na het voorlezen klimt Fred direct weer uit bed en treitert trollen of probeert een prinses op te eten. Daarna brult hij telkens: ‘En dit wil ik morgen dus NOG EEN KEER!’ Het kleine draakje kan geen genoeg krijgen van woeste Fred. Telkens opnieuw vraagt het aan grote draak of die het verhaal nog een keer wil voorlezen. Kleine draak is onverzadigbaar, maar de voorlezer ziet er steeds vermoeider uit. Wanhopig past de grote draak daarom de verhaaltekst aan: ‘Er was eens een draak en hij heette Fred en hij was nogal moe, DUS HIJ WOU GRAAG NAAR BED.’ Maar deze truc heeft geen enkel effect. ‘NOG EEN KEER! NOG EEN KEER! NOG EEN KEER!’ schreeuwt kleine draak stampvoetend op de rug van grote draak. Kleine draak wordt met de dag veeleisender en kleurt daarbij steeds roder. Op het laatst is hij niet meer van Fred te onderscheiden. Ondertussen is de voorlezer bezweken. Maar zelf lezen kan het draakje nog niet. Zijn vlammende schreeuw van frustratie brandt een gat in het voorleesboek. Dat gat gebruikt de prinses, geholpen door de trollen, om uit haar ellendige rol in het verhaal te ontsnappen.Een andere rode draad in het werk van Gravett is dat haar verhalen vaak gaan over boeken en verhalen. In Wolven (2005) leest een konijn een boek over wolven. Na enkele bladzijden stapt de wolf uit het wolvenboek de wereld van het lezende konijn binnen. Dit spel met verhaalwerelden en personages zet kinderen aan het denken: kunnen personages in en uit een verhaal stappen? Kan een lezer veranderen in het personage over wiens avonturen hij leest? Dit soort verhalen blijkt bij jonge kinderen belangstelling aan te wakkeren voor hoe verhalen werken, heb ik kunnen vaststellen tijdens mijn doctoraatsonderzoek [zie: Coosje Van der Pol: Prentenboeken lezen als literatuur — Eburon, 2010]. Kinderen verkennen de grenzen tussen de verhaalwereld en de werkelijke wereld en doen uitspraken over hoe verhalen werken, over de status van personages en over fantasie: ‘Dat is gewoon fantasie dat je in een boek schrijft, want wolven kunnen niet uit een boek klimmen’. De metafictie van Gravett zorgt dus niet alleen voor leesplezier, maar draagt ook bij aan de literaire competentie van kinderen.
Nog een keer! is opnieuw een echte Gravett. De kleurige verhaalfiguren steken af tegen helderwitte achtergronden. De tekst vraagt erom aandachtig gelezen te worden, want hij bevat allerlei (misleidende) details die de lezer zomaar op het verkeerde been kunnen zetten. Rindert Kromhout zorgde voor de snedige Nederlandse vertaling.
[Coosje Van der Pol]

Een draakje moet naar bed. Hij heeft zijn tanden gepoetst en is in bad geweest. Tijd voor een verhaaltje. Een verhaal over Fred de draak, die niet naar bed wil en trollen wil treiteren en trek heeft in een prinses. Maar ons draakje wil het verhaal nog een keer horen en telkens verandert het voorgelezen verhaal een beetje, tot de moeder van het draakje in slaap valt en het draakje zo boos wordt dat hij vuur spuwt en een gat in het voorleesboek brandt. Bijzonder prentenboek waarin de rollen van de twee jonge draken op een gegeven moment door elkaar gaan lopen. De vraag om herhaling ('nog eens', 'nog een keer'), met steeds aanpassingen in het verhaal (dat op rijm staat en als opengeslagen boek in de illustraties is te zien), zal jonge kinderen aanspreken – en zij zullen het ook zeker herkennen. Het gat dat uiteindelijk ook echt in de achterkant van het boek zit, maakt het verhaal mooi rond. De herhaling bouwt ook goed een spanning op, die leidt tot een ‘vurig’ slot. De humoristische illustraties kennen eenzelfde spanning en nodigen uit om keer op keer te bekijken. Een mooi vormgegeven prentenboek (met schutbladen die bij het verhaal horen) waarin de voorlezer zich ook zal herkennen. Ook in het Engels aangeboden, 'Again'*. Vanaf ca. 4 jaar.